Heel goed nieuws: IJsselmeervisserij is duurzaam, snoekbaarsvangsten enorm

In dit artikel:

In vijf jaar tijd is de visserij op het IJsselmeer en Markermeer getransformeerd van zorgenkind tot voorbeeld voor duurzame binnenvisserij. Op de jaarlijkse bijeenkomst van Wageningen Marine Research in Den Haag benadrukten beleidsmedewerker Frans van den Berg (LVVN), bioloog Joey Volwater en vertegenwoordigers van de Nederlandse Vissersbond dat de bestanden, en vooral de snoekbaarsvangsten, sterk zijn toegenomen. Waar ooit een beleidsvoorstel circuleerde om het snoekbaarsquotum terug te brengen naar 110 ton, vangt de sector nu ruim 750 ton en geldt vooralsnog geen beperking: het ministerie kwalificeert de visserij als ‘behoorlijk duurzaam’ en voert voorlopig drie jaar rust in voordat sturingsmiddelen worden aangepast.

Vissers en onderzoekers bespraken concrete vangstpatronen uit logboeken: het hoogtepunt voor snoekbaars ligt rond week 42; vroeg in het seizoen zijn vangsten veel lager; en na een verplichte stilligweek stijgt de vangst de week erna significant. De meeste schepen gebruiken 101 mm mazen. Sommige vissers opperen nu juist het tegengestelde van beschermd beheer: omdat snoekbaars een sterke roofvis is en commercieel aantrekkelijk, zou het verstandig kunnen zijn om juist méér snoekbaars te vangen om druk op andere soorten te verlichten. Dat idee roept interesse maar ook vragen op bij biologen.

Alternatieve monitoringsmethoden (A-toomkuil/stortkuil) lieten recente voorlopige cijfers zien met een lichte daling in totale biomassa, toegeschreven aan een afname en kleinere spiering (smelt). Dat is relevant omdat spiering voedsel biedt voor jonge snoekbaars; volwassen snoekbaars eet vrijwel alles wat er voorbij zwemt. Bestuurlijke vragen blijven over de betrouwbaarheid en stabiliteit van wetenschappelijk advies en over wanneer te verruimen of in te perken. Op Urk viert men het succes concreet: de lokale visafslag noteert een recordomzet dit jaar.