Jagen op kokkels in de Waddenzee

In dit artikel:

Nico Laros beschrijft een nacht aan boord van de kokkeljager HA 73 ‘Poseidon’ in Harlingen, waar schipper Klaas Tot (69) en bemanningslid en oud-garnalenschipper Robert Lolkema kokkels van verschillende vissers overslaan en naar de wal vervoeren. Laros doet dit als onderdeel van een serie over de kokkelvisserij, van zaadval tot het blikje; deze aflevering startte met de kokkelsurvey en volgt de route van de handkokkelvangers via jaagschepen naar de verwerkende industrie.

Op een frisse avond stapt Laros aan boord van de Poseidon; het schip is door Tot geschikt gemaakt om kokkels te jagen nadat de mechanische kokkelvisserij in 2005 werd verboden. De bemanning meert laat aan, ankerde kort bij de Staart van Schieringhals en wisselt in de vroege ochtend big bags met kokkels uit met onder meer TX 96 ‘Louise Marlou’, TH 27 ‘Zwerver’ en de HA 2 en HA 3 die op de Groote Plaat bij Terschelling vissen. Met een hydraulische kraan worden de zakken op een vrachtwagen van Kaan Transport geladen; dertien zakken gaan naar Lenger Seafoods en twee naar Triton in Yerseke. De Harlinger vestiging kookt niet meer; verwerking vindt in Zeeland plaats.

Naast het varen vertelt Tot over zijn decennialange ervaring — van vrije-tijdperk-kokkelvisserij in de jaren zeventig tot werk als recreatieschip-eigenaar en het recent overdragen van dat bedrijf aan zijn zoon Hessel (december 2024). Hij voert ook digitale administratie: tijdens de reis maakte hij zeven elektronische meldingen aan de RVO (vertrektijd, lading, overladingstijd, lostijd en -plaats etc.), wat benadrukt dat de moderne kokkelvaart veel meer kantoorwerk vereist naast schakelen, manoeuvreren en kraanbesturen.

Het verhaal toont zowel continuïteit in ambacht en lokale samenwerking als de veranderende regelgeving en logistiek rond de Wadden- kokkelsector — van handgravers en jaagschepen tot geautomatiseerde registratie en verwerking in Zeeland. Laros sluit af met waardering voor de veelzijdigheid en toewijding van schipper Tot.