Vrolijke kokkelvissers

In dit artikel:

Op de Groote Plaat, een zandplaat ten zuidoosten van West-Terschelling, werkt een groep van vijf handkokkelvissers van rond de veertig hard en met zichtbaar plezier. Zij staan bij nacht en ontij tot hun middel in het vaak koude water om kokkels met de handbeugel uit de wadbodem te harken. Dit soort handkokkelvisserij is arbeidsintensief en traditioneel; de visserijen liggen in speciale lotings-gebieden in de Waddenzee zodat de vangsten gespreid worden en er ook voor vogels voldoende kokkels overblijven.

De bemanningen varen onder andere met de HA 2 “Pescador” (schipper Willem Zeilmaker, voormalig binnenvaartschipper met bemanningsleden Willem Santema en Norbert Helik) en de HA 3 “Jouke van Broer” (Johannes van der Veen en Steven Nesse). Eigenaar Jouke Visser heeft meerdere schepen (HA 1, 2 en 3), vaart zelf vooral met de HA 1 voor onderzoeksklussen en coördineert de bemanningen. De vissers vissen ongeveer zes tijper week; doordat er dagelijks een hoog- en laagwater is, vindt er ook nachtwerk plaats. Ze markeren veldjes met plastic buisjes, lezen geultjes en ondieptes op het Wad en legen volle netjes in een rubberboot, waarna de opbrengst in bigbags aan boord gaat.

In jaren met weinig kokkels geldt een strengere limiet (twee vaartuigen per gebied) en bij een overvloed drie; zo’n kokkelarm jaar ontstaat meestal door strenge winters of warmteperiodes die kokkelsterfte veroorzaken, niet primair door overbevissing. De vangst wordt gesorteerd op maat (voornamelijk 60/80 en 80/100) — grotere kokkels leveren meer op — en via een kokkeljager naar Lenger Seafoods in Zeeland gebracht voor koken. Vanuit de loods in Harlingen worden de bigbags met heftruck in vrachtauto’s van Fa. Kaan geladen.

Naast het harde werk is er ook kameraderie: na het schoonmaken van de schepen sluiten de vissers vaak af met een biertje en verhalen, en wachten ze het volgende visseizoen af — soms met een hengel voor snoek op vrije uren.